تفاوت پیتزای ایتالیایی و آمریکایی ؛ کجا پیتزای آمریکایی بخوریم؟

پیتزا یکی از محبوب ترین غذاها در دنیا است و به هر شهر و کشوری که بروید قطعا می توانید یک پیتزا فروشی پیدا کنید. اگر عاشق پیتزا هستید در این عشق تنها نیستید. شاید برایتان جالب باشد که بدانید تقریبا 13 درصد جمعیت آمریکا در هر زمانی، در حال خوردن پیتزا هستند. پیتزا در دو سبک آمریکایی و پیتزای ایتالیایی پخت می شود و این دو سبک پیتزای خوشمزه هرکدام طرفدارهای خاص خود را دارند و این علاقه کاملا شخصی است و به ذائقه ی شما بستگی دارد، اگر میخواهید تفاوت های این دو را بدانید با همگردی همراه باشید. پیتزای ایتالیایی و پیتزای آمریکایی تفاوت های فاحشی دارند؛ از شیوه ی پخت، سس و خمیر تا مواد اولیه. اگر یک عاشق واقعی باشید خیلی راحت متوجه تفاوت های پیتزای ایتالیایی و پیتزای آمریکایی می شوید. پیتزای ایتالیایی یک پیتزا با مخلفات کم است که معمولا روی خمیر نازک و ترد آن را یک لایه سس یا پوره ی گوجه فرنگی، سبزیجات معطر یا ادویه جات و ترشی جات، لایه های نازک از گوشت یا سوسیس و کالباس و قطعات بزرگ مکعبی پنیر موزارلا بسته به نوع پیتزایی که سفارش می دهید یا قصد دارید خودتان درست کنید، به کار رفته می شود. در ایتالیا مخلوط کردن چندین و چند نوع گوشت با همدیگر را به نوعی توهین به مقدسات می دانند، برای همین ترجیح می دهند از یک نوع گوشت استفاده کنن. در پیتزای ایتالیایی مخلوط کردن گوشت ها ممنوع است. اما برعکس آمریکایی ها عاشق گوشت هستند برای همین انواع گوشت را به صورت ترکیبی بر روی پیتزای آمریکایی می توانید ببینید. انواع سوسیس، پپرونی، همبرگر، بیکن، ژامبون و... همه در پیتزای آمریکایی استفاده می شوند. ترکیبی که ایتالیایی ها با دیدن آن قطعا وحشت می کنند. پیتزای آمریکایی به نسبت پیتزای ایتالیایی خمیری ضخیم تر دارد و عموما پر از پنیر، هات داگ و پپرونی است. پیتزای آمریکایی به شدت پر حجم تر از پیتزای ایتالیایی است. هم چنین ایتالیایی ها برای طعم دار کردن پیتزای ایتالیایی از انواع مختلف سبزیجات مثل سیر، ریحان، پونه و فلفل تازه استفاده می کنند. مواد غذایی مختلف و متنوعی مثل زیتون های سبز یا سیاه، گوشت گاو، مرغ، سوسیس، ژامبون، آناناس، گوجه فرنگی، گیلاس، فلفل دلمه ای، پنیر مازارلا و غیره می توانند گزینه مناسبی برای درست کردن یک پیتزای آمریکایی باشند. نحوه پخت پیتزای ایتالیایی و پیتزای آمریکایی کالا متفاوت است. ایتالیایی ها سنت را حفظ کردن و پیتزا را با استفاده از اجاق های آجری و شعله باز می پزند اما آمریکایی ها با استفاده از فر و اجاق های تجاری این غذا را آماده می کنند.

چند مدل مختلف پیتزا

پیتزا ناپلی

پیتزا ناپلی همان پیتزای اصیل و واقعی است که در قرن 18 میلادی در شهر ناپل ابداع شد. مردمان فقیر این شهر توان خرید نان لواش، گوجه فرنگی، پنیر، روغن و سیر را داشتند و حتی از دست فروش ها هم این مواد قابل خرید بود و ارزان در می آمد. برای همین این پیتزای ایتالیایی شکل گرفت. البته تغییرات زیادی بر روی این پیتزای ایتالیایی شکل گرفت. امروزه سه سبک رسمی از پیتزا ناپلی وجود دارد.
پیتزا مارینارا: ترکیبی از گوجه فرنگی، سیر، پونه و روغن زیتون.
 پیتزا مارگریتا: ترکیب گوجه فرنگی، موزارلا خرد شده، ریحان و روغن زیتون.
پیتزا مارگریتا اضافی: ترکیبی از گوجه فرنگی، موزارلا از کامپانیا، ریحان و روغن زیتون. 
پر کردن سنتی: از آنجایی که برای شهر ناپل است نازک تر است و طراحی آن بسیار سبک، انقدر نازک است که آن را با چاقو و چنگال می خورند. در غیر این صورت از اصل آن دور می شود. مواد مورد استفاده برای پر کردن آن موزارلا تازه، گوجه فرنگی، برگ ریحان، پونه و روغن زیتون است.
نحوه پخت پیتزا: برای پخت یک پیتزا ناپلی اصیل باید آن را در اجاق های چوب سوز قرار داد و برای هر 800 گرم 1000 درجه فارنهایت حرارت ایجاد کرد، شبیه به آن چه که در گذشته درست می شد و زمان پخت آن چیزی حدود 70 تا 90 ثانیه طول می کشد.

پیتزا شیکاگو 

پیتزا شیکاگو هم نام خود را از یک شهر گرفته است. در دهه 1900 میلادی مهاجرانی که از ایتالیا به آمریکا مهاجرت کرده بودند، به دنبال غذای محبوب خود پیتزا ناپلی بودند. آیک سِوِل به جای نان نازک چیز دیگری در ذهن داشت. او سبک جدیدی را پیشنهاد داد که خمیری ضخیم تر با موادی متفاوت بود. او برش های خمیری موزارلا را روی آن قرار داد و پوشش آن را گوشت، سبزیجات و گوجه های خرد شده قرار داد. این اختراع منجر به ایجاد رستوران های زنجیره ای سِوِل و پیتزای معروف آن شد.
پر کردن سنتی: تقریبا هر پیتزایی را با دستورالعملی یکسان پخت می کنند اما پیتزا شیکاگو شامل این قانون نیست و دستور العمل دقیقی ندارد. بر روی خمیر آن و لایه از سس گوجه فرنگی گوشت گاو، سوسیس، پپرونی، پیاز، قارچ و فلفل سبز قرار می دهند. در برخی مکان ها نهایتا پنیر پارمسان هم به آن اضافه می کنند.
نحوه پخت پیتزا: پیتزا شیکاگو را باید در ماهی تابه ای با عمق زیاد درست کرد تا خمیر و تمامی محتویات به راحتی در ظرف جای بگیرند. دقت داشته باشید قبل از پهن کردن خمیر حتما کف ماهی تابه را به روغن آغشته کنید تا خمیر به کف آن نچسبد. زمان برای پخت این نوع پیتزا 30 الی 35 دقیقه است.

پیتزای نیویورکی

پیتزای نیویورکی، پیتزای اصیلی نیست با این حال محبوب ترین و پرطرفدارترین در آمریکاست. پیتزای نیویورکی با خمیر ناپلی پخته می شود اما ضخامت آن بیشتر است. این دو پیتزا تفاوت های خیلی زیادی دارن و تنها وجه اشتراک آن ها در خمیرشان است. این به خوردن آسان تر آن کمک می کند و به سرعت زندگی شهروندان در نیویورک کمک کرده است.
پر کردن سنتی: بر خلاف پیتزای ناپلی خمیر ضخیم تری دارد و برای پر کردن آن از پپرونی و سوسیس، قارچ و ماهی آنچوی استفاده می شود. و برای چاشنی آن هم از پونه، تکه های فلفل قرمز، پنیر پارمسان و پودر سیر اضافه می شود.
نحوه پخت پیتزا: پیتزای نیویورکی همانند ناپلی در اجاق های سنتی، با چوب و ذغال سنگ درست می شود. هرچند امروزه از فرهای صنعتی  استفاده می شود که نتیجه آن همان اندازه خوشمزه، دلچسب و ترد است.

پیتزا سیسیلی 

شاید در نگاه اول پیتزا سیسیلی و پیتزا شیکاگو شبیه به یکدیگر باشند. اما تفاوت هایی دارند و آن این است که بر روی خمیر پیتزا سیسیلی پیاز، سبزی و ماهی آنچوی به مقدار زیاد اضافه می شود. سیسیلی در مناسبت هایی خاص مانند کریسمس و شب سال نو طرفداران زیادی دارد و در آمریکا هم همیشه محبوب است و با سس گوجه و پنیر موزارلا سرو می شود.
پر کردن سنتی: همان طور که در بالا ذکر شد پر کردن پیتزا سیسیلی چیز عجیبی نیست و هر آنچه که مهمانان علاقه داشته باشند می توان به آن اضافه کرد.
نحوه پخت پیتزا: برای آن که این پیتزا عطر و طعم بهتری بگیرد باید برای کف خمیر از روغن زیتون استفاده کرد. دمای فر را روی 425 درجه فارنهایت تنظیم کنید و اجازه بدهید 15 دقیقه درون فر باشد. دمای فر در زمان پخت این غذا تاثیر مستقیم دارد

پیتزای یونانی 

مهد پیتزای یونانی، یونان نبوده است و تنها توسط مهاجرین یونانی که به آمریکا آمده بودند ابداع شد. آن ها با پیتزای ایتالیایی آشنا شدند و این غذا را خلق کردند. 
پر کردن سنتی: این پیتزا در خارج از یونان با پنیر موزارلا و پنیر چدار و طبق ذائقه ی هر کس درست می شود اما در داخل یونان برای ادای احترام به آن کشور از پنیر فتا، زیتون سیاه و پیاز قرمز نیز استفاده می شود.
نحوه پخت پیتزا: برای پف کردن این نوع پیتزا آن را در ظرفی آغشته به روغن بسیار پخته می شود.

پیتزا کالیفرنیا

در اواخر سال 1970 سرآشپز لادو در یک رستوران کلاسیک ایتالیایی، پیتزا کالیفرنیا را ابداع کرد. او با خلاقیت خود خردل، پنیر ریکوتا، مغز و فلفل قرمز را به آن اضافه کرد. این خلاقیت مورد توجه رئیس رستوران قرار گرفت و بعد از آن سرآشپز لادو چیزی نزدیک به 250 نوع پیتزا را به منوی رستوران اضافه کرد.
پر کردن سنتی :برای پخت پیتزا کالیفرنیا هیچ روش سنتی و قطعی وجود ندارد و شما با توجه به ذائقه و خلاقیت خودتان می توانید هر ترکیبی که دوست دارید را خلق کنید.
نحوه پخت پیتزا: پخت پیتزا کالیفرنیا به انتخاب شما و به استفاده از پوسته ضخیم یا نازک آن بستگی دارد.

پوسته گوجه فرنگی 

ایده ی این سبک پیتزا از پیتزا سیسیلی و پیتزای ایتالیایی گرفته شده است. بر روی خمیر یک لایه ضخیم گوجه فرنگی چیده می شود و بر روی آن سس گوجه فرنگی تند یا شیرین می ریزند.
پر کردن سنتی: این سبک پیتزا ترکیب سنتی و ساده ای دارد که از گوجه فرنگی بر روی نان به علاوه ی سس و گاها پنیر پارمزان درست می شود. با این حال پخت این نوع پیتزا با گوشت گاو، سوسیس و برش موزارلا نیز انجام می شود.
نحوه پخت پیتزا: برای آن که از خشک شدن پوسته آن جلوگیری شود باید به روی آن سس گوجه فرنگی و آب ریخته شود و به مدت 15 دقیقه در دمای 550 درجه فارنهایت قرار بگیرد.

پیشنهادهای همگردی برای خوردن پیتزای آمریکایی

فست فودهای خوبی در تهران وجود دارند که می توانید پیتزای آمریکایی خوشمزه و باب میل خود را آن جا میل کنید. چند مورد را ما به شما پیشنهاد میکنیم؛ شما هم نظرات خود را با ما در مورد این فست فودها در میان بگذارید. فست فودهایی هایی مثل:
دکتر آرین، میزگرد، بیگ بوی، میخوش، چمن، ماموت، خاتون، پیشخوان، کافه گیو، سه فر، زیتون، خانه کوچک، اِی تی اِف، چارگوش، بشکه، هات.